نوزدهمین دوره رقابتهای لیگ برتر تکواندو باشگاه‌های کشور در حالی با هفتمین قهرمانی شهرداری ورامین به پایان رسید که مشخصه بارز آن را باید درخشش جوانان آینده دار تکواندو عنوان کرد.
به گزارش خبرنگار مهر، نوزدهمین دوره رقابتهای لیگ برتر تکواندو باشگاه‌های کشور با حضور ۹ تیم در دو گروه چهار و پنج تیمی آغاز شد. شرایط حاد کشور بعد از شیوع ویروس کرونا برگزاری هرگونه رقابتی را بخصوص در ورزشهای برخوردی تحت تاثیر خود قرار داده بود، ولی با تلاش مسئولان فدراسیون و همکاری فدراسیون پزشکی، ورزشی مجوز برگزاری صادر شد تا تکواندوکاران بعد از یک سال به «شی هاپ چانگ» مسابقات بازگردند.
در مرحله مقدماتی، رقابتهای بسیار جذاب و دیدنی بین مدعیان سنتی لیگ برگزار شد. تازه واردها نمایش خوب و امیدوار کننده‌ای داشتند، پارسیان البرز و فتح صدر البرز هرچند جواز صعود به مرحله بعد را کسب نکردند، اما تیم‌هایی بودند که با استفاده از جوانان با آتیه مبارزات خوبی به نمایش گذاشتند. دانشگاه آزاد هم که در این فصل نگاهی به جوانان داشت، از دور مقدماتی صعود نکرد تا بعد از سال‌ها جایش در میان سکو نشینان خالی باشد.
در این بین فرمانیه دست به کار بزرگی زد و درحالی که دومین حضور خود در لیگ برتر را تجربه می‌کرد به همراه تیم‌های قدرتمندی چون مس کرمان، لوازم خانگی کن و شهرداری ورامین به نیمه نهایی صعود کرد. همه این موارد باعث نشد تا جای خالی تیم پاس ناجا در مسابقات احساس نشود.
سازمان لیگ در رده نوجوانان مرحله نیمه نهایی را به صورت دوره‌ای برگزار کرد، ولی برای لیگ برتر تصمیم گرفت مرحله نیمه نهایی به صورت ضربدری برگزار شود. اینکه چرا چنین تصمیم دوگانه‌ای اتخاذ شد معلوم نیست، ولی اگر همان شیوه برگزاری در لیگ برتر هم انجام می‌شد، از یک سو تیم‌ها بازی‌های بیشتری انجام می‌دادند و این برای دوری یک ساله تکواندوکار از میدان مبارزه مفید بود، بلکه شاهد اجرای عدالت بیشتری بودیم و از سوی دیگر امکان تغییر تیم‌های سکونشین وجود داشت.
در مورد سازمان لیگ حرف بسیار است، سازمانی که مسئولانش به دلایل مختلف از جمله مصاحبه‌های جهت دار برخی افراد، می‌بایست خیلی پیش‌تر از این استعفا می‌دادند، لیگ را به دلیل آنچه برخورد متفاوت فدراسیون با موضوع محرومیت هادی ساعی عنوان شد نیمه کاره رها کردند؛ استعفایی که رسانه‌ای مطرح شد و فدراسیون نیز واکنشی در قبال آن نداشت. البته که لیگ تمام شده و برای سال آینده هم اگر کرونا اجازه دهد چاره‌ای اندیشه خواهند کرد.
با وجود همه این مسائل باید به سازمان لیگی که سرپرستش، رئیس نشد و دبیرش هم بی تقصیر سوخت، یک نمره مثبت و پررنگ داد. در این دوره با وجود شرایط سخت کرونا، مسئولان سازمان لیگ به خوبی از عهده کار برآمده و انصافاً رقابتها به لحاظ برگزاری از همه جهات قابل مقایسه با سالهای قبل نبود. امیدواریم سالهای آینده مسئولان فدراسیون با اعتماد بیشتر به سازمان لیگ، استقلال آن را محترم شمارند و با هر مصاحبه و اعتراضی موجبات تضعیف آن را فراهم نکنند.
در کنار این برگزاری سطح بالا، داوران مسابقات نتوانست عملکرد خوبی داشته باشد. اشتباهات داوری بخصوص در دیدارهای نیمه نهایی و نهایی در حالی صورت گرفت که مهدوی، رضایی و حتی نظری به عنوان داوران برجسته کشور بر کار قضاوت‌ها نظارت مستقیم داشتند.
در این بین تغییر «هوگوهای» الکترونیکی یک کار مثبت و بسیار به موقع بود. هوگوهایی که دور مقدماتی مشکلات زیادی برای تکواندوکاران ایجاد کرده بود، سرانجام با تلاش برخی مربیان جای خود را به هوگوهای جدیدی داد که با وجود تولید داخل کیفیت بالاتری داشت و همه تکواندوکاران و مربیان نیز راضی بودند.
اما به لحاظ فنی مسابقات خوب و در واقع چشم نوازی را شاهد بودیم. بارها گفته و نوشته‌ایم که تکواندو ایران سرشار از استعدادهای ناب و با آتیه است. سرمایه‌های تکواندو در طول رقابتهای لیگ برتر عملکرد ستودنی داشتند. با وجود دوری یکساله تکواندوکاران از میدان مسابقه، ولی کیفیت فنی ارائه شده بخصوص در مسابقات روز پایانی واقعاً بالا و مبارزات بسیار خوبی شاهد بودیم. علاقمندان به تکواندو ماه‌ها و سالهای آتی از جوانانی چون محمد مهدی عمادی، علی توکلی، محمد حسین یزدانی، نیما مریدانی، شهاب روزبهانی، محمد صادق دهقانی، محمدرضا خانی، حسین لطفی، حمیدرضا بدری و….. بیشتر خواهند شنید.
پیام خانلرخانی سرمربی شهرداری بعد از کسب هفتمین قهرمانی لیگ برتر
در این بین شهرداری ورامین یک سر و گردن بالاتر از همه رقبا بود و خیلی راحت‌تر از آنچه که تصور می‌شد روی سکوی قهرمانی ایستاد. شاگردان پیام خانلرخانی برخلاف سختی‌هایی که در نیمه نهایی برابر فرمانیه کشیدند، در مبارزه پایانی و در پیکار با «کن» بی دردسر و بدون مشکل رقیب خود را شکست داده و طبق عادت سالهای اخیر خود قهرمانی آن هم هفتمی را جشن گرفتند.
«لوازم خانگی کن» با ترکیبی از جوانی و تجربه و البته هدایت کادر فنی با تجربه و مجرب که در رأس آن مرتضی کریمی و محمدرضا زوار حضور داشتند، عملکرد خوبی داشت و موفق شد روی سکوی نایب قهرمانی بایستد. ولی برای تیمی که در همه رده‌های سنی مدعی جدی کسب عنوان قهرمانی است، شایسته نیست در دیدار نهایی در یک وزن نماینده‌ای نداشته باشد.
مس کرمان با پتانسیل و انگیزه خوبی وارد مسابقات شد و اگر کمی خوش شانس بود و داوری هم روی بد اشتباهات را نشان نمی‌داد، می‌توانست جایگاه بهتری کسب کند. مردان مس کرمان برای این تیم و تکواندو استان برنامه‌های زیادی دارند و با جذب ملی پوشان صاحب نام سال آینده با تیمی پرمهره تر وارد لیگ خواهد شد. فرمانیه تیمی که با تلاش‌های هادی ساعی و محسن سلطانی راد و البته مرتضی سلطانی در بخش فنی و استفاده از جوانان با آتیه مسیر سخت لیگ را به خوبی طی کرد و اگر نبود برخی اتفاقات رایج در مبارزات و البته کم تجربگی همین جوانان، می‌توانست راهی به دیدار نهایی پیدا کند.
در پایان باید عنوان کنیم که برگزاری لیگ برتر در سال ۹۹ به لحاظ کمی و کیفی بهتر از چند سال اخیر برگزار شد و در واقع هیجان به لیگ بی روح تکواندو بازگشت. امید می‌رود در سالهای آتی با اتخاذ تصمیمات درست و منطقی شاهد پیشرفت لیگی باشیم که همه کارشناسان در تأثیر آن بر پیشرفت تکواندو ایران اتفاق نظر دارند.
