آیا کسی می تواند با نائویا اینو رقابت کند؟ به نظر می رسد که پاسخ به این سوال “نه” باشد.

مارلون تاپالز به ستاره با استعداد ژاپنی مقاومت بیشتری نسبت به بسیاری از حریفان خود نشان داد اما او به سرنوشت همه آنها به جز سه نفر دچار شد. ناک اوت شدن توسط همکار قهرمان 122 پوندی خود در دور دهم در 26 دسامبر در توکیو.

اینو در این روند تاریخ ساز شد. او تنها دومین بوکسوری در دوران چهار کمربند بود که تمام عناوین اصلی را در دسته دوم کسب کرد. ترنس کرافورد اولین کسی بود که این کار را کرد.

و Inoue به ساختن این موضوع ادامه داد که او بهترین مبارز جهان است، اگرچه در لیست پوند به پوند Boxing Junkie در رتبه دوم پشت کرافورد قرار دارد.

Inoue (26-0، 23 KO) مبارزه را از ابتدا تا انتها کنترل کرد، اما مشت های بیشتری نسبت به او می زد و در شکستن تاپال های انعطاف پذیر (37-4، 19 KO) مشکل داشت.

پنجه جنوبی فیلیپینی در راند 4 تحت یک سری مشت های محکم به سر و بدن فرود آمد که به نظر می رسید آغاز پایان باشد. با این حال، او از آن سختی جان سالم به در برد تا بهترین کار خود را در راندهای 7 و 8 انجام دهد.

تاپالز راهی پیدا کرد تا ضربات ضد مشت را بیشتر از قبل در مبارزه فرود آورد و هر چه اینو در آن راندها به سمت او پرتاب کرد را گرفت.

با این حال، راهپیمایی او (اگر اینطور بود) چندان دوام نیاورد. اینو، که در تمام طول مدت ثابت قدم بود، متوجه شد که با آسیب رساندن به تاپالس با ترکیبی از مشت های قدرتی در اواخر راند 9، می خواهد یک شب دیگر زودتر را بگیرد.

پایان به دور بعد رسید. نائویا گارد تاپالس را با دست راستش جدا کرد که حریفش را مجبور به زانو زدن و سپس چهار دست و پا کرد. و او قادر به بلند شدن نبود، و او را به هفتمین قربانی ناک اوت متوالی “هیولا” تبدیل کرد.

این باعث شد که او به عنوان یک انتخاب آسان برای مبارز ماه بوکس معتاد انتخاب شود.

و به نظر نمی رسد که در 30 سالگی سرعتش را کاهش دهد. ما این احساس را داریم که تحسین‌های بسیار بیشتر – شاید شماره 1 پوند به پوند؟ – قبل از اینکه همه چیز گفته شود و انجام شود، سر راهش خواهد آمد.